vrijdag 31 maart 2017

Drievoud

Goeie hoes. Dat zei mijn platenboer Wobbe, toen ik vanmiddag Triplicate ging ophalen. Op de hoes staat enkel de album-titel, in het lettertype waarmee in vroeger tijden de Bijbel werd overgeschreven door de monniken. De naam van de uitvoerende artiest ontbreekt. Wil Dylan iets zeggen met het lettertype en de afwezigheid van zijn naam?
Goede portretfoto in de hoes van Triplicate.
Goeie foto ook van Dylan bij een auto. Opnieuw een auto, na eerder al de hoezen van Modern Times (2006) en Together Through Life (2009). En vergeet de achterkant van Tempest (2012) ook niet.
Triplicate. Een mooie plaat om het eerste kwartaal van 2017 mee te eindigen. En een goede opmaat voor de Europese voorjaarstournee, die morgen begint in Stockholm.


woensdag 29 maart 2017

Kronieken #17: Stockholm

Zaterdag en zondag treedt Dylan op in Stockholm Waterfront te Stockholm. Dinsdag is Oslo aan de beurt, waarbij Spektrum de plaats van handeling is. En warempel, Dylan gaat dat weekend dan ook langs het Nobelcomité, die club Zweden die hem in oktober de Nobelprijs voor de Literatuur hebben gegeven. Tijdens de uitreik-ceremonie van afgelopen december, was Dylan niet aanwezig; hij liet zijn Banquet Speech uitspreken door de toenmalige Amerikaanse ambassadeur in het Scandinavische land, Azita Raji.
De Academie zal tijdens het onderhoud de versierselen overhandigen, die bij de Nobelprijs horen. Het is de wens van Dylan, dat het een bescheiden ontmoeting zal worden: alleen de gelauwerde poet laurete en de leden van het Nobelcomité zullen aanwezig zijn. Geen pers, dus. Of er ook nog familie of nauwe vrienden aanwezig zullen zijn, weten we niet – alsof het er iets toe doet.
Twee weken later treedt Dylan op in Nederland. Drie optredens in de AFAS Live, de voormalige Heineken Music Hall. Zou Dylan de 'diploma' ook meenemen op zijn rondreis over de wereld, net zoals het Oscar-beeldje?


maandag 27 maart 2017

De Kuip

Het Stadion Feijenoord is jarig: vandaag is het 80 jaar geleden dat De Kuip werd geopend. De handeling werd verricht door jonkheer Jan Daniël Hendrik de Beaufort, in die jaren officieel kamerheer in buitengewone dienst van koningin Wilhelmina.
Behalve als voetbalstadion, doet De Kuip ook dienst als concertzaal. Bob Dylan was in 1978 de eerste artiest die optrad in deze zaal. Het was Dylans grootste Nederlandse publiek bij één optreden: 50.000 mensen zagen zijn debuut in ons land. Dit Kuip-optreden was onderdeel van dezelfde tournee als waar de bekende Budokan-optredens onder vielen. Waarom specifiek voor De Kuip wordt gekozen als locatie, is niet helemaal duidelijk. Wel dat de sfeer van het stadion prima was.
Ik heb dat Dylan-concert niet meegemaakt – pas acht jaar later zou ik ter wereld komen. Desalniettemin heb ik er Bruce Springsteen (2003, toen nog met Clarence Clemons!) en Doe Maar (2007) zien optreden.
Drie jaar geleden werd duidelijk dat De Kuip aan vervanging toe is. Maar nog steeds wordt gesproken over een nieuw Stadion Feijenoord.
Voor de administratie, de setlist van dat eerste concert in De Kuip is hier te lezen.
De Kuip is jarig. Ik vraag me af hoeveel verjaardagen er nog volgen. En ik bedenk dat Dylan hier waarschijnlijk nooit meer zal optreden.

zondag 26 maart 2017

Geloof

Bob Dylan heeft twee decennia in een interview gezegd: “Here's the thing with me and the religious thing. This is the flat-out truth: I find the religiosity and philosophy in the music. I don't find it anywhere else. Songs like 'Let Me Rest on a Peaceful Mountain' or 'I Saw the Light'—that's my religion. I don't adhere to rabbis, preachers, evangelists, all of that. I've learned more from the songs than I've learned from any of this kind of entity. The songs are my lexicon. I believe the songs.”
Gates, David (October 6, 1997) – "Dylan Revisited", Newsweek
Mooi citaat. Ik geloof de songs, de liedjes. Hierbij grijpt de zanger terug op onder meer The Great American Songbook. Dit is de muzikale canon van de Verenigde Staten: deze nummers kent iedereen, en deze nummers beslaan een periode van eeuwen. Deze nummers hebben de bevolking hoop en moed gegeven om hun leven, vaak onder heftige omstandigheden als slavernij of de Dust Bowl, te blijven leven.
Ik herken wel iets van wat Dylan hier zegt. Hij beweert dus niet dat hij geen dogma's heeft – wel dat hij weigert zich te voegen bij één bepaalde stroming. Wie is van Paulus en wie van Apollos? Een irrelevante vraag, Dylan behoort tot geen van hen. Nee, liever leert hij van wat concrete mensen hebben opgeschreven en doorgegeven aan de volgende generatie. Misschien is het ook wel daarom, dat de laatste albums van de zanger vol staan met nummers uit dit “liedboek”.
Waarom ik iets in dit citaat herken? In deze songs zit 'het echte leven'. Het rauwe leven, de verhalen van mensen die tot hun enkels in de spreekwoordelijke modder staan. Deze songs weten waar het leven over gaat. Hoe goed artiesten als Kees Kraaijenoord en Matthijn Buwalda hun geloof bezingen vanaf het podium, ik mis de ruw randen. Van The American Songbook leer ik iets van leven, van moed en doorzettingsvermogen.
Omdat deze songs zijn ontstaan op het ritme van het leven.

(Deze blog verscheen ook op FritsTromp.nl)

donderdag 23 maart 2017

Nobel Lecture

Volgende week is de release van Triplicate, het nieuwe album van Dylan. De maestro is voor diit drievoudige album gaan grasduinen in The Great American Songbook. En zoals dat dan gaat met aangekondigde platen, is in de media ruimschoots aandacht voor zo'n nieuwe uitgave. Zo heeft NRC Handelsblad vandaag een groot artikel gepubliceerd over Triplicate.
Ook Bill Flanagan heeft een interview met Dylan gehouden. Deze 'Q&A' staat op de site van de zanger uit Minnesota.
Op ExpectingRain stond woensdag een dienstmededeling: Mr Dylan will not give his Nobel lecture while in Stockholm and there will not be a public ceremony. - (Ulrika Kjellin, Swedish Academy) from Sven Lewandowski.
Dat is jammer voor de fans, die volgend weekend naar Zweden waren afgereisd. Die eerste april begint Dylan namelijk zijn Europese voorjaarstournee 2017. De eerste week treedt Dylan achtereenvolgens op in Stockholm (1 en 2 april), Oslo (4 april) en Kopenhagen (6 en 7 april). Anderhalve week later is het Pasen en is Dylan te gast in AFAS Live, de voormalige Heineken Music Hall. Voor liefst drie optredens.
Ik ben benieuwd welke nummers uit The American Songbook de revue passeren tijdens de Europese concerten.

woensdag 22 maart 2017

Over The Rhine

De afgelopen dagen heb ik driemaal de band Over The Rhine gezien. Althans, de kern van deze band, bestaande uit Karin Bergquist en Linford Detweiler. Hun begeleidingsband The Band Of Sweethearts is in Ohio achtergebleven.
Tijdens twee van de drie optredens hoorde ik het liedje If A Song Could Be President. In dit liedje wordt een aantal muzikanten ten tonele opgevoerd, die het Lied vertegenwoordigen. In de live-uitvoering werd onder meer Bob Dylan voorgedragen als ambassadeur bij de Verenigde Naties.
Op het schijfje Blue Jean Sky van de Over The Rhine-dubbelaar Meet Me At The Edge Of The World staat het liedje It Makes No Difference van The Band, de voormalige begeleidingsband van Dylan.
Een aantal albums van Over The Rhine is geproduceerd door Joe Henry, de man die Solomon Burke een decennium geleden terugbracht in de muziek. Op twee van die comeback-albums staan ook Dylan-songs, What Good Am I? op Make do with what you got (2005) en Stepchild op Don't give up on me (2002) – op dit album staat ook Burke's versie van It Makes No Difference.
De lijntjes zijn weer kort.

dinsdag 21 maart 2017

Amerikaanse zomertournee 2017

De Europese voorjaarstournee 2017 moet nog beginnen, maar Dylan heeft alvast zijn agenda voor komende zomer bekend gemaakt. In de maanden juni en juli tourt Dylan door de Verenigde Staten. Hij doet dan achtereenvolgens deze speelsteden aan:

Dinsdag 13 juni Port Chester
Woensdag 14 juni Port Chester
Donderdag 15 juni Port Chester
Zaterdag 17 juni Dover DE
Zondag 18 juni Wallingford
Woensdag 21 juni Providence
Zaterdag 24 juni Kingston NY
Zondag 25 juni Syracuse
Dinsdag 27 juni Kingston ON
Donderdag 29 juni Ottawa
Vrijdag 30 juni Montreal

Zondag 2 juli Barrie
Dinsdag 4 juli Oshawa
Woensdag 5 juli Toronto
Donderdag 6 juli London
Woensdag 12 juli Winnipeg
Vrijdag 14 juli Saskatoon
Zaterdag 15 juli Moose Jaw
Maandag 17 juli Calgary
Dinsdag 18 juli Medleine Hat
Woensdag 19 juli Edmonton
Vrijdag 21 juli Dawson Creek
Zaterdag 22 juli Prince George
Maandag 24 juli Vancouver
Donderdag 27 juli Victoria

Helemaal volledig is deze speellijst mogelijk niet – tussen donderdag 6 juli (London) en woensdag 12 juli (Winnipeg) zit nog ruimte voor een handvol optredens.

zondag 19 maart 2017

Bob Dylan

“On March 19, 1962, Columbia records released the first album by a new artist, Bob Dylan. Now 30 years, 38 albums, and over 500 songs later, Bob Dylan's universally recognized as one of the most powerful creative artists of our time. Backstage we've one of the greatest collections of performing artists ever assembled, and they're all here for one reason, to pay tribute to Bob Dylan through his own songs.”
Met deze woorden opende Kris Kristofferson het concert The 30th Anniversary Concert Celebration. Dat optreden was ter ere van de dertigste verjaardag van “Bob Dylan”, en de vijftigste verjaardag van de zanger. Niemand ging er toen vanuit dat Dylan een kwart eeuw later nog stees actief zou zijn – sterker nog, wie had zijn geld ingezet op het feit dat Dylan na dat concert misschien wel het mooiste materiaal uit zijn carrière zou schrijven en uitgeven?
Voor Classic Rock Mag schreef ik een verhaal over “Bob Dylan”. Bij deze online magazine ben ik de Dylan-specialist – iedere redacteur heeft immers zo zijn voorkeuren, interesses en vakgebieden. Altijd leuk om met je eigen hobby bezig te kunnen zijn.

donderdag 16 maart 2017

Verkiezingen

Afgelopen woensdag gingen we naar de stembus voor een nieuwe Tweede Kamer. Ik heb van mijn stemrecht gebruik gemaakt; het dichtstbijzijnde stembureau was in het Cambuur-stadion. Mijn keuze ging naar de partij met een lichtblauwe partijkleur. Terwijl ik het vakje rood kleurde, dacht ik toch even aan Subterranean Homesick Blues – Don’t follow leaders / Watch the parkin’ meters. Tjah.


dinsdag 14 maart 2017

Vijftien jaar

Dit jaar is het vijftien jaar geleden dat ik voor het eerst naar een concert van Bob Dylan ging. Toen betaalde ik voor een toegangskaartje het bedrag van (€ 38,50 + € 4,08 =) € 42,58 euro. Straks, met Pasen, ga ik opnieuw. Voor de negende keer naar Dylan. Dit keer betaal ik iets meer om in dezelfde zaal te staan als met de Nobelprijswinnaar voor de Literatuur: (€ 99 + € 9,90 =) € 108,90. Het leven met Dylan is qua concertbezoek verdrievoudigd.
Waarvan akte.

zondag 12 maart 2017

Radio-reclame

Op de radio hoorde ik een reclame voorbij komen van Bob Dylan. Opmerkelijk genoeg ging de reclame enkel over het derde optreden, dat van dinsdag 18 april aanstaande – Derde Paasdag. De website van Afas Live meldt dat de andere twee optredens inmiddels zijn uitverkocht.
Gemikt wordt op de muziekliefhebber. Maar geen woord over de Nobelprijs, waarmee een nieuwe extra doelgroep wordt aangeboord. Immers, ook liefhebbers van (Amerikaanse) literatuur zouden naar Dylan kunnen gaan.
Enfin, twee van de drie shows zijn uitverkocht, voor het derde afsluitende concert zijn nog kaartjes beschikbaar. Ik neem het ter kennisgeving aan.

zaterdag 11 maart 2017

Drie weken

Over drie weken verschijnt Triplicate, het nieuwe album van Dylan. Een goede titel, omdat dit slaat op zowel het derde album in het kader van The American Songbook, als een verwijzing naar de drie schijfjes waaruit Triplicate bestaat.
Dat weekend begint ook de Europese voorjaarstournee, met twee avonden in Stockolm en een show in Oslo. Zou Dylan nog iets doen richting het Nobel-comité? Misschien wel niet, maar we zullen het vanzelf gaan meemaken. Je weet het immers nooit helemaal zeker bij de bard uit Minnesota.

woensdag 8 maart 2017

Papendrechtse kerkdienst

Over een paar weken wordt in Papendrecht een heuse Bob Dylan-kerkdienst gehouden. Voorganger van dienst is ds. Piet van Die. Wim Bevelander, bekend van jeugddiensten en de band Cashflow3 zingt een aantal liederen van Bob Dylan. Het is niet voor het eerst dat een kerkdienst wordt gevuld met teksten van Dylan, en een overdenking over die teksten.
Het blijft altijd een beetje tricky onderwerp: kun je een kerkdienst wijden aan een sterfelijk mens als Bob Dylan? Komt God wel tot recht als je een dienst inricht met menselijk eerbetoon? Zou je voor een artiest mogen bidden?
Volgens mij is het prima om Dylan als middel te gebruiken tot eer Gods. Het risico dat het om mensen zou gaan, is ook aanwezig als je een dienst niét inricht rondom één artiest of kunstenaar.

maandag 6 maart 2017

Bob Dylanstraat

Momenteel ben ik bezig in het boek Over straatnamen met name van René Dings. Op een onderhoudende manier schrijft hij over opvallende straatnamen, over de geschiedenis van straantnamen, nutteloze feitjes, historische gegevens, erg: over straatnamen met name. Eén van de eisen om een straat te vernoemen naar een bekende persoon, is een thema. Zoals zeehelden, politici, kunstenaars, dat soort thema's.
Een ander thema zou Nobelprijswinnaars kunnen zijn. En daar valt Dylan ook onder. Het wachten is op de eerste Bob Dylanstraat in Nederland. Dat zou zomaar een straat in Almere kunnen worden. Welke gemeente in ons land dient het verzoek in voor een Bob Dylanstraat? Een straat naar de Nobelprijswinnaar voor de Literatuur 2016.
Maar wacht, er is al een pad vernoemd naar Dylan! In Mussel. Hier werd in 2011 het NoordNederlandsDylanFestival gehouden. Het pad dat toen werd aangelegd om het festivalterrein goed en vooral zo veilig mogelijk bereikbaar te maken is officieel omgedoopt tot DYLANPAD.
Die eer valt dan Mussel te beurt.
Natuurlijk.

zondag 5 maart 2017

Kiezen

De dominee preekte over Mozes, die in zijn afscheidsrede Deuteronomium het volk Israël voor de keuze stelt: “Besef goed, vandaag stel ik u voor de keuze tussen voorspoed en tegenspoed, tussen leven en dood,” zegt de oudtestamentische middelaar in hoofdstuk 30 vers 15. Zijn opvolger Jozua, de zoon van Nun, herhaalt in het gelijknamige Bijbelboek dezelfde keuze: “...kies dan nu wie u wel wilt dienen: de goden van uw voorouders ten oosten van de Eufraat of de goden van de Amorieten, van wie u nu het land bewoont.” (Jozua 24: 15).
Het is dit vers uit Jozua, dat volgens de overlevering ten grondslag ligt aan Gotta Serve Somebody. Met Gotta Serve Somebody opent Slow Train Coming, de eerste gospel-elpee van Dylan. In 1999 verscheen een versie van dit nummer op Tangled Up In Blues – Songs Of Bob Dylan. Shirley Ceasar tekende voor de cover. Ceasar zong dit nummer ook al voor Dylan in '97, bij de uitreiking van de Kennedy Center Honors.
Scott M. Marshall schrijft in zijn 'religieuze biografie' over Dylan het volgende: “In december 1997 zat Bob Dylan op een ereplaats in het Kennedy Center for the Performing Arts, en het was hem aan te zien dat hij zich niet op zijn gemak voelde. Hij werd geflankeerd door president Clinton en zijn vrouw en nog twee eregasten, de actrice Lauren Bacall en de operadiva Jessye Norman. De in smoking gehulde troubadour leek net op een zwerver die tot zijn verbazing van straat was geplukt en, na te zijn gewassen en geschoren, was neergezet in de tussen de glitter en glamour van de hoofdstad. Waarschijnlijk vroeg Dylan zich af waarom hij daar was.
(…)
En vervolgens, net toen het ernaar uit zag dat Dylan het wel had gehad, gebeurde er iets wonderlijks. Toen gospelzangeres Shirley Ceasar haar uitvoering van zijn meest bekende christelijke lied Gotta Serve Somebody had beëindigd, kwam Bob Dylan, de man die die avond nog nauwelijks had geglimlacht plotseling tot leven. Glunderend keek hij zijn vriendin vol enthousiasme aan. De verandering was bijna bovennatuurlijk; de eregast van het Kennedy Center stond op en gaf de aanzet tot een staande ovatie voor Ceasar, die op het podium vergezeld werd door [Bruce] Springsteen en [David] Ball. Vlak achter Dylan zat een vrouw die door het optreden van Ceasar net zo gegrepen was als hij, zijn metgezel voor die avond: zijn moeder Beatty Zimmerman.”
(uit: Scott M. Marshall & Marcia Ford – Bob Dylan, De spirituele zoektocht van een rusteloze pelgrim, 1e druk 2004, Uitgeverij Make Waves, Amsterdam).
Een nieuwe uitvoering van Ceasars' versie, met een herschreven slotcouplet, staat op de gospel-tribute Gotta Serve Somebody uit 2003. Met die heerlijke afsluiter Gonna Change My Way Of Thinking, van Dylan met Mavis Staples. Een reggae-versie is te vinden op Is It Rolling Bob? uit 2004. Een Nederlandse vertaling van de hand van Daniël Lohues is te luisteren op Nieuwe Ruimte, een cd van Rob de Nijs uit 2014.
Daarmee is een greep genoemd uit het enorme aanbod van versies, uitvoeringen en covers van deze gospel. Zonder dat daarmee een keuze is gemaakt. Dylan stelt zijn luisteraars voor de keuze, je zult iemand moeten dienen. Daar valt niets aan te veranderen. Welke keuze je vervolgens maakt, dat is dan weer volledig aan jezelf.
Kiezen zul je moeten. Doe dat maar eens.

donderdag 2 maart 2017

Don't look back

de
journalist
had
gelijk
dylan
niet

Uit: P. Kouwes – Daar schrik je toch van. De eerste 1000 gedichten, derde druk november 2008, uitgeverij Nieuw Amsterdam  


woensdag 1 maart 2017

Bijzondere dag

Vandaag is het een bijzondere dag, omdat een aantal dingen samenvallen. Deze eerste dag van maart is de start van de meteorologische lente, die volgens de kalender over drie weken zal beginnen. Ook is het vandaag de Nationale Complimentendag – zeg eens iets aardigs tegen elkaar. Verder is het deze eerste meteorologische lentedag ook Aswoensdag. Stof zijt gij en tot stof zult gij weerkeren.
Maar het is vandaag ook precies veertig jaar geleden, dat Sara Dylan – Lownds bij de rechtbank het verzoek indiende om het huwelijk met Bob Dylan te laten ontbinden. Het huwelijk stond al geruime tijd onder zware druk, die tijdens de opnames van de film Renaldo and Clara alleen maar toe nam. Of, zoals Dylan het zelf zei tijdens een persconferentie rond diezelfde film:
“Marriage was a failure. Husband and wife was a failure, but father and mother wasn’t a failure. I wasn’t a very good husband…I don’t know what a good husband is. I was good in some ways…and not so good in other ways… There aren’t really any mistakes in life. They might seem to knock you out of proportion at the time, but if you have the courage and the ability and the confidence to go on, well, then… you can’t look at it as a failure, you just have to look at it as a blessing in a way…”
Vandaag de dag is de onderlinge relatie weer hersteld. In deel 1 van zijn autobiografie Chronicles schrijft Dylan over zijn eerste ex-vrouw als “one of the loveliest creatures in the world of women.”
Ergo, al met al een goede reden om de elpee Desire maar weer eens te draaien. Met die fantastische afsluiter Sara, maar ook de indrukwekkende Oh Sister. Om maar twee titels te noemen uit het mooie materiaal van deze plaat.