donderdag 23 februari 2017

Kronieken 16: Gospel Years

Onlangs zat ik weer met mijn Dylan-vrienden om tafel. Eens per maand of zes weken komen we bij elkaar, om ons te verwonderen, te laten verbazen. Niet voor niets heet ons genootschap Lo And Behold, naar een Basement-nummer van Dylan en The Band. Bij onze laatste ontmoeting, bespraken we Like A Rolling Stone, de opener van Highway 61 Revisited. Met het fantastische orgelspel van Al Kooper.
Volgens mij is het een 'gewoon' rocknummer, met een beschrijving van een vrouw uit de Factory van Andy Warhol. Een dame die tot de elite behoorde, maar is gevallen. Van haar luxe leven is weinig meer over. Dylan vraagt haar hoe dat nu voelt, zo alleen, zonder vrienden, op haarzelf aangewezen, als een rollende steen.
Maar volgens Wobbe is het een religieuze tekst. Het gaat over een zoektocht door de woestijn richting God. Het zou zelfs zomaar iets met de Verloren Zoon uit Lukas 15 te maken kunnen hebben. Ik twijfel of die interpretatie wel juist is. Wobbe ziet in heel veel teksten iets religieus – alsof alles een directe link met de Eeuwige heeft.
Deze twee uiteenlopende interpretaties, laat zien waarom Dylan terecht de Nobelprijs voor de Literatuur heeft gekregen. Zijn poëzie is van prozaïsche waarde.
Deze week kwam ook een concreet gerucht in de wereld: Op 14 november verschijnt het boek Trouble In Mind: Bob Dylan's Gospel Years - What Really Happened van Clinton Heylin. Volgens de beschrijving op Amazon zal de verschijningsdatum van dit boek (min of meer) samenvallen met datum waarop het dertiende deel van The Bootleg Series zal verschijnen.
Mooi vooruitzicht.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten