vrijdag 25 december 2015

Winter Wonderland

Het ziet er niet naar uit dat we een witte kerst mogen verwachten, dit jaar. Dankzij de klimaatverandering komen we langzamerhand terecht in de daadwerkelijke sfeer van die eerste kerstdag, zo'n tweeduizend jaar geleden. Desalniettemin worden de kerstliedjes opgesierd met teksten over sneeuw en koude, waarboven de beroemde ster zou schijnen. Die ster was er wel degelijk, die ijskoude sneeuw ontbrak toen Jezus in de voederbak werd gelegd.
Vanmorgen de elpee Christmas In The Heart maar weer aangezet. De Vlaming Patrick Roefflaer schrijft in zijn overigens uitstekende boek Bob Dylan In De Studio over 'Christmas...': “Kant 1 van Christmas In The Heart sluit af met 'Adeste Fideles'. In die hymne uit de dertiende eeuw zing Dylan zelfs een strofe in het Latijn; het allerlaatste woord is: 'Amen'. Misschien beschouwt hij dit zelf wel als het sluitstuk van zijn carrière. Een carrière van vijftig jaar waarin hij er keer op keer in slaagde een flink stuk van zijn fans tegen zich in het harnas te jagen. Was het niet door persoonlijke songs te brengen in plaats van protestsongs, dan wel door een elektrische gitaar te omgorden, countrydeuntjes te spelen, van godsdienst te veranderen of liedjes van anderen te zingen. Of een kinderkoor inschakelen.”
Gelukkig dat Roefflaer het hier bij het verkeerde eind heeft. Niet zozeer vanwege zijn analyse van Dylan en zijn (ongelukkige) relatie met zijn fan-schare. Maar wel om Roefflaer's inschatting dat Dylans kerst-album zijn afsluitende album zou zijn. Gelukkig kwamen daar nog Tempest en Shadows In The Night.
Enfin. Vandaag Eerste Kerstdag. Een mooie gelegenheid om Christmas In The Heart maar weer eens uit de kast te trekken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten