Gisteren was de
veertigste verjaardag van Blood On The Tracks. Voor het muziek-blog
Classic Rock Mag schreef ik er al een verhaal over. Dat verhaal
plaats ik op dit blog maar niet. Desalniettemin, veertig jaar Blood
On The Tracks. Dat is nogal wat. Een ijkpunt in Dylans carrière.
Zoals er zovelen zijn.
Het gonst al een tijdje
dat er van de outtakes van 'Blood' een nieuwe aflevering komt in de
Bootleg Series. Dat zou erg mooi zijn, hoewel we niet weten wat er op
dat BS-album dan komt te staan. Horen we dan de originele versies
vanuit New York, versie 1.1, zoals we die kennen van de 'misdruk'?
Horen we dan ook de outtakes van de Minneapolis-opnames?
Ach, ons geduld wordt
weer op de proef gesteld.
Voorlopig moeten we het
doen met wat er al naar ons, gewone stervelingen, is toegeworpen.
Blood On The Tracks is daar een mooi voorbeeld van.
Een album waar ik
afgelopen weekend mee bezig was, is Shot Of Love. Een prima album,
overigens. De afsluiter uit de gospel-trilogie. Met het schitterende
titelnummer. Het uitstekende Heart Of Mine. Het indrukwekkende Every
Grain Of Sand.
Wat mij nog niet eerder
was opgevallen, was het 'Special Thanks to: David Geffen'. Bedankt
Dylan hier nu de man van Asylum Records? Ik weet het niet, maar het
zou wel een leuk feitje zijn als het inderdaad zo is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten