Verplichtingen dwingen me
om me te concentreren op andere zaken dan Bob Dylan. Dat is jammer,
want over Dylan is altijd genoeg te melden. Immers, Tom lukt het wel
regelmatig om iets over onze gemeenschappelijke hobby te schrijven.
Het grote verschil tussen Tom en ondergetekende, is dat Tom over
vrijwel alles van Dylan schrijft. En ik doe dat niet.
Tijd om de achterstand in
te halen. Via een Aantekeningen, dat overigens niet te vergelijken is
met de boeken en berichten van Tom. Maar goed, dat verschil is al
benoemd. Tom en ik zijn niet dezelfden. Gelukkig maar.
Allereerst de nieuwe
'Dylan-cd'. Lost On The River: The New Basement Tapes heet die cd.
Het project, geleid door T-Bone Burnett, lijkt enigszins op The Lost
Notebooks van Hank Williams. Vergeten teksten van de zanger zijn door
collega's op muziek gezet. En uitgevoerd. Onder andere Elvis Costello
(The man who needs no introduction) en Marcus Mumford (van Mumford &
Sons) zijn de uitvoerende artiesten.
Het gaat om 24 nummers,
uit de periode dat Dylan met The Band in de kelder van Big Pink
nummers opnam. Ergens in het najaar wordt de cd verwacht. Ik ben
benieuwd.
Morgenavond begint Dylan
met zijn huidige begeleidingsband aan een korte Aziatische tournee.
Negen avonden staat hij in Tokio, om vervolgens naar Sapporo (twee
avonden), Nagaya (ook twee avonden), Fukuoaka (één avond), Osaka
(drie avonden), Maui (één avond) en Honolulu (één avond). Vier
weken, en dan is er weer rust.
Dit is het voor nu.
Tijd om weer te richten
op de zonnige zondag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten