Gisteravond
was ik in de Heineken Music Hall. Bob Dylan trad er op. Het was mijn zevende
Dylan-concert. En naar mijn gevoel evenaart dit concert het optreden uit 2002,
mijn eerste Dylan-ervaring. Ik kan niet uitleggen waar die evenaring in zit.
Het concert
opende niet met de gebruikelijke introductie van Dylan. Vlak voordat het
optreden begon, werd aan de bezoekers nog wel uitgelegd dat film- en
geluidsopnames verboden waren. Eerst door de bekende Amerikaanse stem, later
volgde de Nederlandse versie. Waarvan akte.
De lichten
doofden, en vanuit de coulissen speelde ritmegitarist Stu Kimbal de akoestische
gitaar, waarmee hij even later het podium mee opkwam. Drummer George Recelli
volgde gelijk. Een halve minuut later verscheen Dylan, met de rest van de band.
Om Things Have Changed in te zetten.
Het nummer
klonk me in de oren als een waarschuwing voor alle mensen die een mening hebben
over Dylan en zijn stem. In alle voorbeschouwingen kwamen de superlatieven naar
voren. Dylans stem is als een verkouden kraai op leeftijd. Een verkouden schaap
in het prikkeldraad. Een krakend grindpad. Dat kennen we inmiddels wel.
Maar, zo zong
Dylan, I used to care, but things have changed.
Zo was het
ook. De zanger klonk uitstekend. Nu.nl vond dat Dylan bij vlagen onverstaanbaar
was. Daar heb ik niets van gemerkt. Maar in de Nu-recensie staan wel meer
foutjes. Zo zou deze tour zijn belegd ter promotie van Another Self Portrait. Dat
is onjuist, want Dylan toert al een kwart eeuw onafgebroken. Ongeacht de meest
recente release.
Halverwege volgde
een pauze van 20 minuten. Even wennen, maar vooruit. Het gaf me de mogelijkheid
om even op adem te komen. Dat was nodig, want deel twee van de avond was net zo
adembenemend als de eerste helft.
Wat te denken
van bijvoorbeeld Forgetfull Heart? Wat mij betreft het hoogtepunt van de avond,
die overigens nergens tegenviel.
Vanavond
treedt Dylan weer op, dezelfde hal. Dat optreden mis ik. Maar ik houd een mooie
herinnering over aan gisteravond.
Vandaag is het
overigens ook Hervormingsdag. Onder protestantse christenen een bijzondere
herdenking. Maarten Luther timmerde 31 oktober 1517 zijn 95 stellingen tegen de
deur van de kerk in Wittenberg. Het was het begin van veel kerkscheuringen, in
plaats van kerkhervormingen.
Dat zal voor
Dylan een zorg zijn.
Eveneens dat
het vandaag Halloween is. Wie niet naar de kerk gaat, of Dylan heeft
afgeschreven, vindt in dit feest een nieuwe religie. Tjah. Ik zeg er verder
niets over.
Vandaag weer
aan het werk gegaan. Valt niet mee om weer met beide benen op de grond te
staan. Maar het zal wel moeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten